[ad_۱]
همین که عادتم میدی به عشقت، به هرچی که تورو یادم بیاره
خودش بهونه ای میشه برای، همین که عاشقت بشم دوباره
تو رویایی که می دونم یه روزم، نمیری از سرِ من کم نمیشی
همه دنیا فدایِ بودنِ تو، یه لحظه م از توو فکرم جم نمیشی
( زود به زود دلم برات تنگ میشه، جز تو این دل با همه سنگ میشه
موهاتو که می ریزی رو صورتت، همه چی واسه من خوشرنگ میشه )
باید یادِ خودم باشی بمونی، مهم اینه بلد باشی بتونی
یه جوری من می گردم دورِ تو که، خودتو مالِ من بدونی
با سر انگشتت نوازش میشم، وقتی با قلبت می شینی پیشم
همه فهمیدن چقدر می خوامت، تو شدی عشق و رگ و ریشه م
[ad_۲]
منبع