متن آهنگ دنیای موازی صادق پورمنصوری
خودت که با منی اما
دلت خیلی ازم دوره
یکی هس پشت لبخندت
که بی اندازه مغروره
یکی هس که شبیه م نیس
نمیگه دوستم داره
که حتی شب بخیراشم
همش از روی اجباره
دلم پرمیکشه گاهی
که قلبش مال من باشه
یه وقتا هدیه دادم بش
تصور کردم این راشه
توو دنیای موازیمم
منو حتی نمیخوادش
کنارم هست واما نیس
همینه کلِ ایرادش
رها کردم بری شاید
یه روز با مِیل برگردی
نمیخوام فکر این باشم
که بعد از من چکار کردی
تموم مشکلات عشق
همین وابستگی هاشه
چطور بعد از تو دلتنگیم
توو قلب عاشقم جاشه